Paĝo:Belmont - Sonoj Esperantaj, 1908.pdf/42

Aŭ ludilo interesa,
Taŭga por la detruad’,
Aŭ animo por veneno
De malvero kaj trosat’.

Vin bruligis frua fajro
Kaj la cindro restis nur…
Vi, velkintaj, jam ne povas
Senti forte sen mezur’…

El ĉielo de okuloj,
El rubenoj de buŝet’,
Vi ne trinkas jam feliĉon
Sen trosato kaj sen ted’…

Kaj ĉielen frunton klaran
Vi ne levas supren jam;
Viaj buŝoj ne soniĝos
Per la kant’ de ĝoj’ kaj am’?…

Enuiga estas por vi
Fablo senta, kampa vid’…
Ne lumigas trajtojn viajn
La honesta kora rid’…

Vi ne scias, kio estas
En rilatoj homaj san’,
Kaj ne povas premi frate
Fremdan manon per la man?…

De centjaro malfeliĉa
Malfeliĉa infanar’ —
Fremda estas al naturo,
Fremda estas al homar’…

En serĉema pens’ ilia
Vana estas la preciz’:
Ne ektrovos veran grajnon
La tro saĝa analiz’…