La Aventuroj de Alicio en Mirlando/Ĉapitro 10: Malsamoj inter versioj

Enhavo forigita Enhavo aldonita
e +ordigo
e +kursiva +<poem>
Linio 4:
| translator = E. L. Kearney
| section = ''La Omara Kvadrilo''
| previous = [[La_Aventuroj_de_Alicio_en_MirlandoLa Aventuroj de Alicio en Mirlando/Ĉapitro 9|Ĉapitro 9]]
| next = [[La_Aventuroj_de_Alicio_en_MirlandoLa Aventuroj de Alicio en Mirlando/Ĉapitro 11|Ĉapitro 11]]
| notes =
}}
Linio 72:
Grifo, "la omarojn ni ja povos imagi. Kiu el ni kantos la muzikon?"
 
"Ho, _vi_''vi'' kantu," diris la Grifo, "ĉar mi forgesis la vortojn."
 
Ili do komencis danci ĉirkaŭ Alicio. Ne malofte, pro tro apudaj
Linio 78:
taktojn svingante la dekstran antaŭpiedaĵon; kaj tre malrapide, tre
triste la Falsa Kelonio kantis:—
<poem>
''"Ho, Limak', vi plirapidu!" la merlango plende ĝemas;''
''"Ĉar fokeno post ni sekvas, kaj la voston al mi premas!''
''Kelonioj kaj omaroj je fervoro ĉiuj bolas,''
''Kaj atendas vin sur sablo! Ĉu vi ankaŭ danci volas?''
''Vi konsentas, ĉu ne vere? Vi konsentas partopreni?''
''Vi konsentas,. ĉuĈu ne vere? Ho, konsentu partopreni!"_.''
 
_"''Ho, Limak',imagu vi plirapidu!" la merlangoravon plendeesti ĝemas;supren altlevita!''
''Esti kun omar' kunulo for en maron forĵetita!"''
"Ĉar fokeno post ni sekvas, kaj la voston al mi premas!
''"Ne! Tro longen!" diris la limak', skuante sin timeme,''
Kelonioj kaj omaroj je fervoro ĉiuj bolas,
''"Mi ne volas." Al merlango do rifuzis li dankeme.''
Kaj atendas vin sur sablo! Ĉu vi ankaŭ danci volas?
Vi''Ja konsentas,konsenti ĉuli ne vere?volis, li ne Vi konsentaspovis partopreni?,''
Vi''Ja konsentas.konsenti Ĉuli ne vere?povis, li ne Ho, konsentuvolis partopreni._''
 
_Ho, imagu vi la ravon esti supren altlevita!
Esti kun omar' kunulo for en maron forĵetita!"
"Ne! Tro longen!" diris la limak', skuante sin timeme,
"Mi ne volas." Al merlango do rifuzis li dankeme.
Ja konsenti li ne volis, li ne povis partopreni,
Ja konsenti li ne povis, li ne volis partopreni._
 
_Fiŝamiko al li diris "Ne tre gravas la distancoj;
Aliborde estas ja alia lando kaj la Francoj!
Ju pli longen de Anglujo, pli apude al Francujo!
Do, ne timu! Ĉar sur ambaŭ bordoj jen por vi patrujo.
Vi konsentas, ĉu ne vere? Vi konsentas partopreni?
Vi konsentas, ĉu ne vere? Ho, konsentu partopreni!"_
 
_Fiŝamiko''Fiŝamiko al li diris "Ne tre gravas la distancoj;''
''Aliborde estas ja alia lando kaj la Francoj!''
''Ju pli longen de Anglujo, pli apude al Francujo!''
''Do, ne timu! Ĉar sur ambaŭ bordoj jen por vi patrujo.''
''Vi konsentas, ĉu ne vere? Vi konsentas partopreni?''
''Vi konsentas, ĉu ne vere? Ho, konsentu partopreni!"''
</poem>
Kiam la dancado finiĝis, Alicio interne sentis ke ĝi estas teda kaj
eĉ ne sendanĝera por ŝi; tamen ŝi diris ĝentile:—
Linio 109:
ilin?"
 
"Jes," Alicio respondis, "tre ofte mi vidis ilin en _la''la frit_—frit''—"
 
"Pri _Lafrito_''Lafrito'', mi ne scias kie sidas tiu urbo," diris la Falsa
Kelonio, "sed se vi tre ofte vidis ilin, vi kompreneble konas kian
aspekton ili havas?"
Linio 119:
 
"Pri la paneroj vi eraras," diris la Falsa Kelonio, "ili ne povas pro
la marviŝo teni panerojn sur la korpo. Sed pri la vostoj vi _ne_''ne''
eraras, kaj la kaŭzo ja estas—"
 
En tiu momento la Falsa Kelonio oscedis kaj fermis la okulojn, dirante
al la Grifo: "_Vi_''Vi'' diru al ŝi pri la kaŭzo kaj ĉion tion."
 
"La kaŭzo estas," diris la Grifo, "ke ili persistis iri danci kun
Linio 140:
"Ĉar ĝia lango estas ĉiam en la maro," klarigis la Grifo, "kaj
la maron ĝi prefere silabas per 'e' nur pro ĝia partianeco por la
Francoj; vi kredeble rimarkis per kia sopira voĉo ĝi kantis '_pli''pli
apude al Francujo_Francujo''.'"
 
(En la angla teksto li tute alie klarigis la nomon. Por ekkompreni
ĝin, oni devas identigi en la pensoj la vortojn "merlango" kaj
"blankigilo" kiuj en angla lingvo havas saman sonon _ŭhajting_''ŭhajting''. Jen
la teksta dialogo:—
 
Linio 164:
 
"Tie ĉi, sub la maro," diris la Grifo per tre profunda voĉo, "oni
poluras botojn per _blankigilo_''blankigilo''. Do, vi nun komprenas.")
 
"Kaj el kio oni fabrikas viajn piedirilojn?" Alicio demandis scivole.
Linio 171:
ne uzi tiajn longajn kombinaĵojn, kiujn nur la plej lertaj maranoj
povas uzi sen la danĝero esti malkomprenataj. Due, por respondi
la demandon, jen la iloj kiujn ni uzas por igi la submaranojn _pie''pie
diri_diri'' la veron—ni metas sub la piedoj algojn, efektive ĉion
_verdan_''verdan'', ĉar, bedaŭrinde, ne ĉiuj niaj gejunuloj estas instinkte
''verd-iremaj''."
_verd-iremaj_."
 
"Se mi estus la merlango," diris Alicio ankoraŭ pripensante la
kanton, "mi dirus al la fokeno: 'Malantaŭen Sinjoro! oni ne bezonas
_vin_''vin''.'"
 
"La Merlangoj ja ĉiam volas kunhavi fokenon," diris la Falsa Kelonio
Linio 189:
kunhavante fokenon li povos respondi senĝene al la demando: 'Ĉu vi
havas afiŝon?' nur montrante al ĝi kaj dirante 'Jen, sidante sur la
pakaĵoj, _jena''jena fiŝo_fiŝo''!'"
 
Ĉar Alicio ne tuj komprenis lian klarigon pri la fiŝa afiŝo, la
Falsa Kelonio ofendiĝis kaj la Grifo profitis la silenton por proponi
ke nun Alicio rakontu al ili _sian_''sian'' historion.
 
"Mi nur povus rakonti miajn aventurojn komencante per la hodiaŭa
Linio 211:
 
La aŭskultantoj restis tute trankvilaj ĝis ŝi rakontis pri la
deklamo (antaŭ la Raŭpo) de la poemo "_Patro''Patro Vilĉo_Vilĉo''." Kiam ŝi
diris al ili ke la vortoj elvenis el la buŝo tute malpravaj, la Falsa
Kelonio profunde enspiregis kaj diris "Jen tre kurioza fakto."
Linio 228:
ŝin.
 
"Vi stariĝu," diris la Grifo al Alicio, "kaj deklamu '_la''la
Dormemulo_Dormemulo''.'"
 
"La kreitaĵoj ja terure ordonadas min," pensis Alicio, "kaj igas min
Linio 237:
de la Omara Kvadrilo en tia grado ke apenaŭ ŝi konsciis kion ŝi
diras, kaj la vortoj venis tre, tre kurioze:—
<poem>
 
_Jen''Jen la voĉ' de l' Omar'! mi aŭdis la krion,''
''"Vi min bakis tro brune, vi iru Azion!"''
''La hararon netigas en ĉiu okazo''
''La anas' per l' okuloj, sed li per la nazo.''
''Kiam seka la sablo, li kvazaŭ monarĥo''
''Malestime parolas eĉ pri la ŝarko.''
''Kiam tajdo kun ŝarkoj amase enfluas''
''Malfiera la voĉo per kiu li bruas._''
</poem>
 
"Tiuj certe ne estas la vortoj kiujn _mi_''mi'' lernis en la infaneco,"
diris la Grifo.
 
Linio 267:
 
"Vi eldiru la duan verson," ripetis la Grifo, "ĝi komenciĝas per la
vortoj '_Lian''Lian domon pasante_—pasante''—'"
 
Alicio ne kuraĝis malobei, kvankam ŝi estis certa ke ĉio nepre
elvenos malprave. Per tremanta voĉo ŝi eldiris:—
<poem>
 
_Lian''Lian domon pasante, per unu okulo''
''Mi ekvidis panteron kun guf' por kunulo.''
''La pantero englutis ja ĉion gluteblan,''
''Al la gufo lasante nenion manĝeblan.''
''La festeno finiĝis: al la guf' li permesis''
''La kuleron enpoŝi; li mem ne forgesis''
''La tranĉilon enpaki virinan en mufon''
''Kaj per tio li ankaŭ distranĉis la—!_''
</poem>
 
En tiu momento la Falsa Kelonio malpacience interrompis ŝin:—
 
Linio 298:
 
"H'm! Pri gustoj ne utilas diskuti. Do, se agrable al vi, karulo, vi
kantu por ŝi '_Kelonia''Kelonia Supo_Supo''.'"
 
La Falsa Kelonio ekĝemis profunde, kaj kantis per voĉo iafoje
plorsufokita:
<poem>
_Ho, bela ''Supo! plialloga bonade olverda trufkolor' '',
Bela,''Preta hoje belala visepa Suphor'!''
''De la vespero la ĉefa glor'!''
—iĉe da''Supo vi, hovespera, bela vi Sup'!''
—iĉe da''Supo vivespera, ho bela vi Sup'!''
''Su-upo ve-espera, Su-upo ve-espera!''
Ol''Bela, supoho elbela bovidavi hufSup'!''
 
_Supo''Ho, allogabela deSupo! verdapli kolorbona ol truf',''
Preta''Ol jesupo lael sepabovida horhuf'!''
De''Ĉion lafordonus vesperomi lapor ĉefa glorsuf—''!
Supo''—iĉe vesperada vi, ho bela vi Sup'!''
Supo''—iĉe vesperada vi, ho, bela vi Sup'!''
''Su-upo ve-espera, Su-upo ve-espera!''
''Bela, ho bela vi Sup'!_''
''—VI SUP'!_''
 
</poem>
_Ho, bela Supo! pli bona ol truf',
Ol supo el bovida huf'!
Ĉion fordonus mi por suf—
—iĉe da vi, ho bela vi Sup'!
—iĉe da vi, ho, bela vi Sup'!
Su-upo ve-espera, Su-upo ve-espera!
Bela, ho bela vi Sup'!
—VI SUP'!_
 
"Denove la ĥoron," ekkriis la Grifo. Sed kiam la Falsa Kelonio
nur komencis rekanti ĝin, de iu malproksima loko aŭdiĝis laŭta
ekkrio:—
 
"_La''La proceso komenciĝas!_''"
 
"Vi rapidu do," kriis la Grifo al Alicio, kaj preninte ŝin per la
Linio 333:
mallaŭte—la voĉo de la Falsa Kelonio finanta per tre melankoliaj
tonoj la rekantaĵon:
<poem>
 
_Su''Su-upo ve-espera! Supo ve-espera!''
''Bela, ho bela vi Sup'!_''
</poem>
 
 
[[Category:La Aventuroj de Alicio en Mirlando|10]]