Dek tri rimedoj por bildigi merlon
I.
Inter dudek neĝaj montoj
La sola moviĝanta objekto
Estis la okulo de merlo.
II.
Mi estis je tri mensoj,
Kiel arbo
Kiu enhavas tri merlojn.
III.
La merlo turniĝadis en la aŭtunaj ventoj,
Eta parto de la pantomimo.
IV.
Viro kaj virino
Estas unu.
Viro kaj virino kaj merlo
Estas unu.
V.
Mi ne scias kiun preferi:
La belecon de pronuncado
Aŭ la belecon de sugestado.
La merlon kiam ĝi fajfas
Aŭ tujposte.
VI.
Pendglacioj plenigis la longan fenestron
Per barbara vitro.
La ombro de la merlo
Krucigis ĝin.
La modo
Strekata en la ombro
Estis la enigma kaŭzo.
VII.
Ho maldikaj viroj de Hadamo!
Kial vi sonĝas je oraj birdoj?
Ĉu vi ne vidas, kiel la merlo
Marŝas ĉirkaŭ la piedoj
De la virinoj inter vi?
VIII.
Mi konas kaj noblajn akcentojn
Kaj klarajn, malforkureblajn ritmojn,
Sed mi ankaŭ scias,
Ke tio, kion mi konas,
Enhavas la merlon.
IX.
Kiam la merlo forflugis el vido,
Ĝi markis la randon
De unu el multaj rondoj.
X.
Se oni vidus, kiel merloj
Flugas en verda lumo,
Akre krius
Eĉ la ĉasistoj de bonsono.
XI.
Li veturis super Konetikuto
En vitra vagono.
Iufoje timo ponardis lin.
Ĉar li eraris,
Ke la ombro de lia veturilo
Estis merloj.
XII.
La rivero fluas.
Devas esti, ke la merlo flugas.
XIII.
Vesperis dum la tuta posttagmezo.
Neĝis
Kaj neĝontis.
La merlo sidis
En la cedra branĉo.