Pentman, kiu jam multfoje aŭdis la muzikon de la militista stabo en la urbo, ridas pro la naiveco de la knabo; li tamen diras:
—Ho jes, sufiĉe bela.
—Ĉu estas malfacile ludi sur tia instrumento?— kaj Moseo fingre montras la violonon.
—Sur violono?
—Jes.
—Mi ne scias, kial vi demandas tion?
—Ĉar mi dezirus lerni ludi sur ĝi.
La spicisto ridas, tiam li demandas plue:
—Ĉu vi neniam aŭdis violonon antaŭe?
—Nur la orgenon en Brej, kaj tiun en la karuselo... Tiu en la karuselo ludas belege, mi aŭskultis ĝin—, kaj aperigante fluton el sub la frako, li demandas:
—Ĉu mi povus lerni ludi tion sur la fluto, kion ludis la orgeno de la karuselo?
—Eble, Moseo; vi povos klopodi.
—Mi klopodos—. Moseo refoje subfrakigas la fluton, tiam montrante la pendantan bastonon, li demandas al Pentman:
—Kio estas tio?
—Tio estas trapezo.
—Al kio servas trapezo?
—La arlekeno laboros sur ĝi.
—Ĉu laboros?— Moseo ne komprenas kiel oni povas "labori" sur tia bastono.
—Jes, vi tuj vidos, sed antaŭe okazos io alia.
—Kio?
La spicisto havas programon kaj li klarigas:
—Unue la direktoro rajdos sur sia ĉevalo, kiun li dancigos.
—Ĉu la ĉevalo povas danci!?
