Belgrado, la 30-an de Marto 1893-a—Hanoviĉ vizitis nin hodiaŭ. Li aspektis tre malĝoja. Patrino diris, ke lia edzino forkuris kun hungara oficiro— — — —
Belgrado, la 2-an de Marto 1894-a—Kóvacs refoje solludis. Mi admiris lin pli ol antaŭe. Mi kredas, ke ĉiuj junaj knabinoj enamiĝis en lin. Neniam solludisto havis tian sukceson. Mi sidis tuj apud la scenejo. Li rigardis min kaj ridetis al mi. Ĉu mi estas pli bela ol la aliaj fraŭlinoj, kiuj sidis ĉe mi?— — —
Belgrado, la 4-an de Decembro 1894-a—Miaj gepatroj revenis de vojaĝo. Ili multe parolis pri Hanoviĉ kaj nia kuzino Albertino, kiuj baldaŭ eksedziĝos pro ŝia forkuro kun la hungara oficiro. Kial do ŝi edzinigis kun viro, kiun ŝi neniam amis?— — — — — — — — — — — — — —
Belgrado,la 3-an de Marto 1895-a—Kóvacs revenis en la urbon. Mi iros al la koncerto. Ĉu li min rekonos?— — —
Belgrado, la 4-an de Marto 1895-a—Kóvacs refoje solludis. Mia patro konatiĝis kun li, eble li nin vizitos.— — — —
Belgrado, la 6-an de Marto 1895-a—Kóvacs vizitis nin hodiaŭ. Ni pasigis agrablan vesperon. Li parolis multe kun mi.— — — — — — — — — — — — —
Belgrado, la 7-an de Marto 1895-a—Mi sonĝis pri Kóvacs. Mi lin amas. Ho, kial mi estas nobelidino?— — — — —
Belgrado, la 9-an de Marto 1895-a—Kóvacs refoje nin vizitis. Mi kredas,
