—Ĉu estas amuze vojaĝi en vagonaro?
—Tio dependas de cirkonstancoj.
—Ĉu tio ankaŭ dependas de cirkonstancoj?
—Jes, mia knabo; ĉio dependas de cirkonstancoj.
—Mi ne komprenas.
—Vi komprenos poste.
—Ĉu vi multfoje vojaĝis vagonare?
—Se mi havas monon, mi vojaĝas tiel nur por alveni pli baldaŭ al la celo de mia vojaĝo, sed en realo nenio estas pli agrabla ol promenadi.
—Ĉu vi do ne povas promenadi al Hamburgo?
—Mi povas, sed estas pli malmultekoste iri tien per vagonaro.
Mi larĝe malfermis la okulojn pro surprizo, ĉar al mi estis tre malklare, ke promenadi kostas monon.
—Vi miras pri tio?
—Jes, mi pensis, ke marŝadi kostas nenion.
—Mi klarigos. Se vi volas promenadi al Hamburgo, vi devas marŝadi multajn tagojn kaj survoje vi devas manĝi, kaj la noktojn vi devas pasigi en hotelo, kaj tio kostas kune multe pli da mono ol unu bileto de vagonaro, per kiu vi vojaĝas al Hamburgo en kelkaj horoj.
—En kelkaj horoj?
—Jes, ĉar la vagonaro iras dekfoje pli rapide ol piediranto.
—Ĉu dekfoje?
—Jes, vagonaro iras per vaporo same kiel vaporŝipo.
—Ĉu vi povas klarigi, kiel vaporo povas movi ŝipojn kaj vagonaron?
—Mi ne povas.
—Nu bone!— mi diris, imitante la kutiman diraĵon de mia patrino, kaj mi diris plue:
—Eble mi spertos tion poste?
Johano ne respondis al tiu demando, sed ridetis
