La ekzekutisto argumentis ke oni ne povas detranĉi kapon, se ne ekzistas korpo de kiu oni povas apartigi ĝin. Neniam en la tuta vivo li devis trakti tian aferon, kaj li jam estas tro aĝa por komenci tute novan metion.
La Reĝo argumentis: "Oni ja povas senkapigi ĉion, kio nur havas kapon; oni do ne parolu sensencaĵon."
Kaj jen fine la dama argumento: "Se iel la afero ne estos dece konsentita jam nun, mi ĉiujn senescepte ekzekutigos."
(Tio ĉi ja iom klarigas la kaŭzon de la jam aludita eksciteco de la gastoj!)
Alicio ne povis elpensi ion pli dirindan ol:
"Ĝi apartenas al la Dukino; mi konsilas ke vi turnu vin al ŝi."
"Ŝi estas en la kondamnitejo, vi venigu ŝin," diris la Damo.
La ekzekutisto tuj ekrapidis for, kiel sago el pafarko.
Tuj post lia foriro la Katkapo komencis esti kvazaŭ nebula; kiam li revenis kun la Dukino, ĝi jam tute malaperis. Sekve la Reĝo kaj la ekzekutisto ĉirkaŭkuris kiel frenezuloj serĉante ĝin, kaj la aliaj iris returne al la ludejo.
