vidis tiun plenan senĝenecon kaj tiun kortuŝantan
fratecon, kiu regis inter ĉiuj partoprenantoj
de la kongreso, tiu al si mem ne kredis,
ke ĉiuj tiuj homoj ankoraŭ hieraŭ estis tute
fremdaj unuj al la aliaj, ke ilin unuigis nur
neŭtrala lingvo kaj ke tiuj kelkaj semajnoj,
kiujn ĉiu el ili dediĉis por la lernado de la
fable facila neŭtrala lingvo, faris miraklon kaj,
deŝirante neniun de lia natura patrujo, lingvo
aŭ religio, donis al homoj de plej diversaj
gentoj kaj religioj la eblon vivi inter si en la
plej paca kaj sincera frateco.
La mirinda sukceso de la Bulonja kongreso konvinkis la iniciatorojn de la Hilelismo, ke absoluta justeco, egaleco kaj frateco inter la popoloj en la praktiko estas plene ebla. Tial ili decidis uzi la plej proksiman tutmondan kongreson de la esperantistoj en Ĝenevo en Septembro 1906, por proponi al ĉiuj amikoj de interpopola justeco unuiĝi en apartan grupon, kiu inter la amikoj de internacia lingvo
prezentis apartan sekcion[1].
- ↑ Oni ne devas intermiksi la Hilelismon kun la Esperantismo! Ambaŭ ideoj estas tre parencaj inter si, sed tute ne identaj. Oni povas esti bonega esperantisto kaj tamen kontraŭulo de la Hilelismo.
