Ĉi tiu paĝo estas provlegita
Ĉapitro I
Borderite de montaro
Kun obstinaj, pintaj suproj,
Per torentaj akvofaloj
Enlulite, kvazaŭ sonĝe,
Kuŝas vale la ĉarmega
Cauterets. La blankaj domoj
Kun balkonoj; belulinoj
Staras jen kaj kore ridas.
Ride ili rigardadas
Sur la vivan foirejon,
Kie dancas la geursoj
Ĉe la sonoj de sakfluto.
Atta Troll kaj lia ino,
Kun la nomo Nigra Mumma,
Jen dancadas, kaj ĝojkrias
Pro admiro la Baskanoj.
Serioze, kun „grandezza”
Dancas nobla Atta Troll,
Sed al vila la edzino
Mankas digno, mankas deco.
