Paĝo:Krilov - Fabloj de I. A. Krilov, 1910, Devjatnin.pdf/29

Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita

Kaj dorm' lin ekposedis.
La urso gardas. Jen subite ia muŝo
Sidiĝis ĉe l'amika buŝo;
La urs' atente sidas
La muŝon vidas,
Forpelas ĝin, sed ĝi sidiĝas sur la nazo;
Ĝi svingas, sed la muŝo
Tedema sidas ree sur la buŝo,
La urson kolerigas la okazo,
Kaj grandan ŝtonon trovi ĝi rapidas,
Fleksiĝas singardeme kaj apenaŭ spiras;
«Atendu do, bastardo», ĝi kolere diras.
Li vidas, ke la muŝo sur la frunto sidas, —
Kaj jen la urso ĝin per sia forto bruta
Ekbatis tiel, ke krani' amika tuta
Ekkrevis, kaj l'amik' por ĉiam restis muta.

12. La orakolo.

En ia idolejo estis ligna dio;
Kaj jen profeti li komencis tre kuraĝe
Kaj ĉiujn eĉ konsili saĝe.
Kovrita estas li por tio
Per ora ŝtofo, per arĝento