- Kial mi timas... Estas kiel premateco... Ĉu la aventuro de la kava Nadlo ne estas finita ? Ĉu la sorto ne akceptas la malnodiĝon kiun mi elektis ?
Rajmonda turnis sin, tute maltrankvila.
- Jen Cezarina. ŝi kuras...
La edzino de la doganisto, fakte, alvenis de la farmobieno hastege. Lupeno ĵetegis sin :
- Kio ! Kio estas ? Parolu !
Sufokiĝinta, senspira, Cezarina balbutis :
- Iu viro... mi vidis iun viron en la salono.
- La Anglo de tiu mateno ?
- Jes... sed maskovestita alimaniere...
- Ĉu li vidis vin ?
- Ne. Li vidis vian patrinon. S-ino. Valmeras surprizis lin kiam li estis foriranta.
- Nu ?
- Li diris al ŝi ke li serĉis Ludovikon Valmeras-on, ke li estis via amiko.
- Tiam ?
- Tiam, Sinjorino respondis ke ŝia filo vojaĝis... dum jaroj...
- Kaj li foriris ?...
