TEMPLANO
Sur… sur…? Kiel
La mont’ nomiĝas? — Sinai!
RECHA
Ha, bone!
Do nun fidinde mi ekscii povas,
Ĉu fakte…
TEMPLANO
Kio? Kio do? Ĉu fakte
Ankoraŭ tie estas eble, vidi
La lokon, kie antaŭ Di’ Moseo…
RECHA
Ne tio! Ĉie antaŭ Di’ li staris!
Pri tio mi sufiĉe scias. — Mi
De vi volonte aŭdus, ĉu laŭfakte
Eĉ estas malpli malfacile, grimpi
Sur tiun monton, ol malsupren iri? —
Ĉar vidu: ĉiufoje, kiam mi
Grimpadis supren, estis male. — Nu?
Nu, kio? — Vi deturnas vin de mi?
Ne volas vidi min?
TEMPLANO
Mi vin nur aŭdu!
RECHA
Ĉar vi ne volas lasi vidi min,
Ke vi priridas mian sensaĝecon;
Ke vi ridetas, ĉar nenion mi
Pli gravan scias vin demandi pri
La mont’ plej sankta. — Ne?
TEMPLANO
Mi do
Denove vidu en okulojn viajn. —
Nun ilin vi mallevas? Vi subpremas
