Paĝo:Molière - Don Juan, 1906, Boirac.djvu/104

Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
— 106 —

Sganarelo

Ha! Sinjoro, ĝi estas fantomo, mi konas ĝin per ĝia marŝado.

Don Juan

Fantomo, ombro aŭ diablo, mi volas vidi, kio ĝi estas.

(La fantomo ŝanĝas sian figuron, kaj prezentas Tempon, kun falĉilo en la mano.)

Sganarelo

Ho ĉielo! ĉu vi vidas, Sinjoro, tiun ŝanĝon de figuro?

Don Juan

Ne, ne, nenio estas kapabla impresi al mi teruron; kaj mi volas sperti per mia glavo, ĉu ĝi estas korpo aŭ spirito.

(La fantomo forflugas, samtempe kiam Don Juan volas ĝin frapi.)

Sganarelo

Ha! Sinjoro, cedu al tiom multe da pruvoj, kaj ĵetu vin tuj en penton.

Don Juan

Ne, ne, ne estas dirote, kio ajn okazos, ke mi estas kapabla penti: ni iru, sekvu min.