Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
— 73 —
Sganarelo
Tre bone, Sinjoro, kiel eble plej bone. Vi komprenigas vin tre klare; tio estas bona en vi, ke vi ne serĉas deflankaĵojn: vi diras la aferojn kun admirinda klareco.
Don Juan
Nu, oni igu min vespermanĝi kiel eble plej frue. Seĝon, knabeto.
SCENO II-a
DON JUAN, SGANARELO, LAVIOLETO, RAGOTENO
Lavioleto
Sinjoro, jen estas via vendisto, sinjoro Dimanĉo, kiu deziras paroli kun vi.
Sganarelo
Bone. Jen kion ni bezonas, komplimento de kreditoro. Pri kio li ekpensas venante al ni pripeti monon, kaj kial ci ne diris al li, ke Sinjora Moŝto forestas?
Lavioleto
De tri kvaronoj da horo mi diras ĝin al li; sed li ne volas kredi, kaj sidiĝis tie por atendi.
Sganarelo
Li atendu tiel longe, kiel li volos.
