Paĝo:Molière - Don Juan, 1906, Boirac.djvu/72

Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
— 74 —

Don Juan

Ne, kontraŭe, lasu lin eniri. Estas tre malbona politiko sin kaŝigi al la kreditoroj. Konvenas ilin pagi per io: kaj mi havas la sekreton ilin resendi kontentigitajn, ne donante moneron.



SCENO III-a


DON JUAN, SINJORO DIMANĈO, SGANARELO, LAVIOLETO, RAGOTENO

Don Juan

Ha! Sinjoro Dimanĉo, alproksimiĝu. Kiel ravata mi estas vin vidi, kaj kiel mi koleras kontraŭ miaj servistoj, ke ili ne lasis vin eniri tuj! Mi ordonis, ke oni ne lasu min paroli kun iu ajn: sed tiu ordono ne estas por vi, kaj vi rajtas trovi nenian pordon fermitan ĉe mi.

Sinjoro Dimanĉo

Sinjoro, mi estas al vi tre danka.

Don Juan, parolante al Lavioleto kaj Ragoteno.

Je Dio! friponoj, mi lernigos vin lasi Sinjoron Dimanĉon en antaŭĉambro, kaj mi kunigos al vi la personojn.

Sinjoro Dimanĉo

Sinjoro, nenio estas.

Don Juan, al Sinjoro Dimanĉo.

Kiel! diri al vi, ke mi forestas, al Sinjoro Dimanĉo, al la plej bona el miaj amikoj!