Don Luiz
Ne, arogantulo, mi ne volas sidiĝi nek paroli plue, kaj mi ja vidas, ke ĉiuj miaj vortoj neniel efikas sur vian animon; sed sciu, seninda filo, ke la patra fervoro estas fine venkita de viaj faroj; ke mi scios, pli frue ol vi pensas, meti finon al viaj senbridaĵoj, antaŭveni sur vi la koleron de la ĉielo, kaj lavi, per via puno, la honton esti naskinta vin!
SCENO VII-a
DON JUAN, SGANARELO
Don Juan, alparolante ankoraŭ sian patron kvankam li eliris.
He! Mortu kiel eble plej baldaŭ, tio estas la plej bona, kion vi povas fari. Sian vicon ĉiu devas havi, kaj mi furioziĝas vidante patrojn, kiuj vivas tiom egaltempe kiom iliaj filoj. (Li sidiĝas en brakseĝon.)
Sganarelo
Ha! Sinjoro, vi malpravas.
Don Juan, leviĝante.
Mi malpravas!
Sganarelo, tremante.
Sinjoro…
Don Juan
Mi malpravas!
