mi petas pro tio, estas, ke vi korektu vian vivon, kaj avertu vian pereon. Savu vin, mi petas, ĉu pro amo al vi, ĉu pro amo al mi. Ankoraŭ unu fojon, Don Juan, mi petas vin per larmoj; kaj, se ne estas sufiĉaj la larmoj de persono, kiun vi amis, mi vin petegas per ĉio, kio estas plej kapabla vin tuŝi.
Sganarelo, flanken, rigardante Don Juan.
Koro de tigro!
Sinjorino Elviro
Mi deiras post tiu parolado; kaj jen estas ĉio, kion mi havis por diri.
Don Juan
Sinjorino, estas malfrue, restu tie ĉi. Oni loĝigas vin plej bone, kiel oni povos.
Sinjorino Elviro
Ne, Don Juan, ne min restigu plue.
Don Juan
Sinjorino, vi faros al mi plezuron restante, mi vin certigas.
Sinjorino Elviro
Ne, mi diras: ni ne perdu tempon per superfluaj paroladoj. Lasu min deiri rapide, faru nenian insiston por min konduki, kaj vi nur pripensu profiti mian averton.
