Paĝo:Molière - Don Juan, 1906, Boirac.djvu/90

Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
— 92 —

Don Juan

Nu, sidiĝu tien, kaj manĝu. Mi bezonas cin, kiam mi estos vespermanĝinta. Ci malsatas, kiel mi vidas.

Sganarelo

Mi ja tiel kredas, Sinjoro, mi ne manĝis de hodiaŭ matene. Gustumu tion ĉi, jen kio estas kiel eble plej bona. (al Ragoteno, kiu, ĉiufoje kiam Sganarelo metis ion sur sian teleron, forprenas ĝin, tuj kiam Sganarelo turnas la kapon.) Mian teleron, mian teleron! Kviete, mi petas. Virton de Dio! baptaneto, kiel lerta vi estas doni telerojn purajn! Kaj vi, malgranda Lavioleto, kiel vi scias prezenti ĝustatempe por trinki! (Lavioleto donas trinki al Sganarelo, Ragoteno forprenas ankoraŭ lian teleron.)

Don Juan

Kiu povas frapi tiamaniere?

Sganarelo

Kiu je la diablo venas nin maltrankviligi dum nia vespermanĝo?

Don Juan

Mi volas vespermanĝi trankvile almenaŭ, kaj ke oni lasu neniun eniri.

Sganarelo

Lasu min fari, mi iras mem al ĝi.

Don Juan, vidante veni Sganarelon timigitan.

Kio estas do? Kio okazas?