Ĉi tiu paĝo estas provlegita
sopiras je rompo de baroj. Ĝi bezonas absoluton. Li alvokas. Ĝi alvokas. El tomboj, el ruinoj, el mizero ĝenerala krias la sama voko, urĝa, korpremanta…
Aŭdu, aŭdu, kiel ŝire ĝi sonas!
Paĝo:Privat - Vivo de Zamenhof, 1920.pdf/185
