Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita
Mi vidis iun homamason
Sur iu alta montospin.’
Grandegan ion konstruante,
Ĉielaltigis ili ĝin.
Subite tiu mont’ eksplodis…
Kaj tuj disfalis ĉio for…
Vidaĵ’ unua malaperis —
La monto, turo kaj labor’!
Fajfzumas kugloj, falĉas glavoj,
La morto dancas. Ĝemo… kri’…
Batalsovaĝa sangorgio —
Vidaĵo dua antaŭ mi.
Furie falĉas la mortilo,
Senlaca, ŝvitlaboras ĝi.
Kaj kreskas ĝojrikolto ĝia —
Pli alten ĉiam, ĉiam pli…
Sed jen teruron de l’ batalo
Traboras iu lumradio.
Satiĝis drako sangavida,
Paciras iu procesio.
Standardo brilas kaj majestas
Sub harmonia himnokanto,
Koloro ĝia verda estas,
Kaj nomo ĝia — Esperanto.
Ĝin, junan, belan, verdostelan
Bruventoj for elpuŝi penas,
Sed fortaj manoj de l’ stelanoj
Standardon sian alte tenas.
