Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/100

Maston de ŝipo Seresta per mano li forte starigas,
poste flugilan kolombon, per ŝnuro ligitan, al pinto
alta pendigas; ĉar estas ĝi celo estonta por sagoj.
490Viroj alvenas; kaj estas ĵetitaj en kaskon el kupro
nomoj: kaj, antaŭ aliaj, la nomo de filo Hirtaka,
Hipokoonto, kun krioj favoraj eliras unue.
Poste Mnesteo, la nova venkanto de ŝipa batalo,
sekvas, Mnesteo ankoraŭ kronata de verda olivo.
495Trie, jen Eŭritiono, la frato de glora Pandaro,
kiu, por dian obei ordonon, ekrompis ĵuradon,
iam, tra vicoj Aĥajaj unuan ĵetante sagegon.
Fine, en fundo de kasko, aperas maljuna Acesto,
kiu kuraĝas per mano junulan ekprovi laboron.
500Tiam, fortege penante, flekseblan kurbigas pafarkon
probatalantoj, kaj sagon eltiras el siaj sagujoj.
Sago unua, ĵetita de filo Hirtaka, ĉielon
fendas, kaj, sonoriginte ŝnureton, aeron bruigas,
flugas, kaj arbon renkontas kontraŭan por tien fiksiĝi.
505Masto tremetas, kaj birdo ligita flugilojn agitas
time, dum grandaj resonas aplaŭdoj tra tuta anaro.
Poste Mnesteo kuraĝa alvenas kaj streĉas pafarkon:
supron celinte okule, li sagon al celo direktas.
Sed malfeliĉe li birdon per fero ne povis atingi:
510linan ligilon li solan traboris kaj ligotuberon,
kiu ĝin tenis piede ligatan sur pinto de masto.
Noton kaj nubon nigretan flugante ĝi trafis subite.
Tiam rapide, de longe pafarkon teninte streĉitan,
Eŭritiono fundkore de frato alvokas helpadon,
515poste, flugantan kaj ĝojan atente celinte kolombon,
nigra en nubo ĝin trafas kaj boras en alta ĉielo.
Birdo elfalas mortanta kaj vivon forlasas aere,
sagon portante malsupren tra korpo ankoraŭ fiksatan.
Restis nur sola Acesto; kaj estis premio perdita.
520Tamen ĉi tiu tra spaco aera sageton alĵetas,
arton lertegan elmontri volante kaj sonan pafarkon.
Tiam aperas subite vidaĵo mirinda, kaj signo
vere terura, pri kiu nin malfeliĉego instruis
poste; sed ve! tro malfrue ĝin pastroj klarigis divenaj.