Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/112

tie ne devas plu min persekuti Trojana Fatalo.
Genton Dardanan vi povas indulgi, diinoj kaj dioj,
ho vi, por kiuj Ilia potenco kaj gloro Pergama
65estis ofendo. Pastrino sanktega, vi kiu estonton
konas, permesu ke mi nun en landon Latujan loĝigu
miajn Trojanojn, kaj diojn vagantajn, kaj Trojajn Penatojn
mare skuitajn, se mi nur ŝuldotan petegas promeson.
Tiam al Febo kaj eĉ al Trivio mi firman konstruos
70templon marmoran, kun tagoj solenaj je nomo de Febo.
Al vi mi same belegan en regno rezervos loĝejon:
tie mi metos dekretojn kaj sortojn sekretajn, al mia
gento diritajn, kaj zorge elektos, ho virga pastrino,
virojn puregajn. Nur vi sur foliojn ne skribu kantaĵojn,
75por ke, tra ventoj flugante rapidaj, sin ili ne miksu:
vi mem parolu, mi petas». Li, tiel dirinte, silentis.
Tamen pastrino de Febo freneze kaj malpacience
sin en kaverno agitas, kaj penas el brusto eligi
dion timindan: sed li, per pli granda fervoro, ŝaŭmantan
80buŝon lacigas, kaj koron sovaĝan dresegas potence.
Sin propramove malfermas cent pordoj de granda domego,
por de pastrino, tra vasta ĉielo, disporti respondon:
«Fine vi estas el maraj danĝeroj nun liberigita;
tamen sur tero pli gravaj minacas. En regnon Lavinjan
85venos Trojanoj; vi tiun el brusto eligu zorgadon:
sed vi bedaŭros ĉi tiun alvenon. Mi vidas militon
grandan, militon teruran, kaj Tibron ŝaŭmantan de sango.
Ksanto, Simoo, Aĥajaj tendaroj ne mankos: jam fine
kreis Latujo alian Aĥilon; lin, kiel unuan,
90naskis diino: neniam kolero Junona Trojanojn
lasos trankvilaj: pri tiuj malgajaj aferoj, vi petos
helpon de multaj popoloj Italaj, de urboj sennombraj.
Kaŭzo de tiuj suferoj ja estos denove edzino
fremda, kaj nova edziĝo.
95Vi al malbonoj ne cedu; sed kontraŭbatalu fervore,
tiom do kiom permesos Fatalo. Unua savonta
vojo, - vi tion ne kredus! - elvenos el urbo Aĥaja».
Tiel parolas la Kuma Sibilo en domo profunda;
muĝas kaverno, dum versojn terurajn ŝi kantas malklare,