Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/125

gardas, sendorma, tra fluo eterna de tagoj kaj noktoj.
Tie ĉi estas aŭdataj ĝemadoj, dum sonas kruelaj
batoj, kun bruo de ĉenoj trenataj kaj feraj puniloj.
Haltas Eneo timanta kaj bruon aŭskultas teruran:
560«Ho virgulino, de kiaj krimegoj ĝi estas punego?
K iuj do estas punataj? Pro kio senĉesaj plendadoj?».
Tiel pastrino respondas: «Ho ĉefo Trojana glorega,
iu senkulpa al krima loĝejo ne povas aliri.
Kiam Hekato al mi komisiis arbaron Avernan,
565ŝi min instruis pri punoj de dioj kaj ĉien kondukis.
Jen Radamanto Gnosia, vestata de povo terura:
li malvirtulojn aŭskultas kaj punas, kaj ilin devigas
krimojn konfesi: ĉar ili, ĝojante pro vana insido,
Diojn Superajn trompinte, post morto remetis pagadon.
570Tiam senĉese, krimulon per vipo venĝema batante,
lin Tisifono insultas, per mano maldekstra serpentojn
montras terurajn, kaj aron alvokas de nigraj fratinoj.
Tiam, kun bruo malbele sonega, Tartaraj pordegoj
nur malfermiĝas. Vi vidas jen kia pordisto sidante
575gardas vestiblon, kaj kia vizaĝo prizorgas pri sojlo.
Hidro grandega kaj nigra kun kvindek buŝegoj kruelaj
loĝas interne de domo Infera: kaj vasta Tartaro,
tiom malsupre sub regno de Ombroj duoble kuŝadas,
kiom vidspaco altiĝas el tero al supro Olimpa.
580Tie nacio antikva de Tero, idaro Titana,
fulme ĵetita, senĉese sin rulas en kavo profunda.
Tie mi vidis duopajn Alojdojn, je korpoj grandegaj,
kiuj, peninte ekrampi per manoj al alta ĉielo,
volis el trono supera potencan renversi Jupitron.
585Same mi vidis Salmonon, punitan de punoj kruelaj;
ĉar li fajreron Jupitran imitis kaj bruon Olimpan.
Torĉon skuante brulantan, sur ĉaro kvarĉevaljungita,
li, intermeze ele urbo Elida, tra Grekaj popoloj,
iris triumfe, kaj diajn por si mem petegis honorojn.
590Ho frenezulo, li nubojn kaj fulmon la neimiteblan
penis ŝajnigi, per hufoj ĉevalaj frapantaj kupraĵon.
Patro sed ĉiopotenca, el nuboj densegaj, nek torĉojn
ĵetis, nek fajrojn apenaŭ fumantajn, sed unu nur sagon;