Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/140

215astra observo per montroj malveraj falsigis direkton:
tute intence kaj vole ni vian aliras ĉefurbon.
Ni, forpelitaj el regno plej granda sur kiun radiojn
lumajn verŝadis sundio, venanta el limo Olimpa,
ni de Jupitro devenas: do Dardanidaro junaĝa
220ĝojas pri avo: kaj reĝo, naskita de raso Jupitra,
Troja Eneo, al viaj landlimoj nin li mem alsendis.
Tiun ventegon teruran, vomitan sur Idan kamparon
de la kruela Mikeno, kaj finon de tiu milito,
kiu puŝegis Eŭropajn armilojn ĝis bordoj Aziaj,
225ĉiu tro konas, eĉ kiam li loĝus post Oceanmaro
malproksimega, eĉ kiam li inter kvar zonoj vivadus,
kie la sunaj radioj marlimon bruligas per fajroj.
Veturigitaj post Troja ruino tra maro vastega,
ni nur por dioj patrujaj malgrandan ekpetas landeton,
230bordon senriskan, aeron kaj akvon, de ĉiu proprecon.
Tamen al regno ni gloron alportos; kaj via grandiĝos
famo; ĉar ĉiam ni estos dankemaj pro via gastamo.
Se vi akceptas Trojanojn, neniam vi pentos: pri tio
mi atestigas Fatalojn Eneajn kaj viron potencan,
235kiu en ĵuroj kaj en bataladoj neniam eraris.
Multaj popoloj kaj multaj nacioj deziris sin ligi
kun ni; do ne nin malŝatu se antaŭ vi ni nin prezentas,
mane portante rubandojn kaj preĝajn dirante parolojn.
Sed nin dekretoj de dioj kaj voloj komandaj devigis
240vian serĉadi patrujon: ĉar tie Dardano naskiĝis,
tie nin ree alvokas ordonoj de dia Apolo,
apud la Tibro Tirena kaj ondoj de fonto Numika.
Al vi malgrandan donacon el siaj riĉaĵoj antaŭaj
reĝo nun sendas, restaĵon rabitan el Troja brulado.
245Patro Anĥizo per tiu orglaso trinkaĵojn oferis.
Tiun ĉi sceptron manportis kaj kronon surmetis Priamo,
kiam popolojn, laŭ sankta kutimo, li juĝis vokitajn,
fine vestaĵoj, Trojana laboro...».
Tamen dum Ilioneo parolis, Latino vizaĝon
250havis penseman: li mute, atentajn rulante okulojn,
restis senmova sur trono: ĉar koron de reĝo kortuŝas
nek la vestaĵoj purpure pentritaj, nek sceptro Priama,