Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/148

Tiam rapide al loko, en kiu signalon trumpetan
520donis diino, kaj, tie preninte armilojn, alkuras
la kamparanoj kuraĝaj; dum Trojaj junuloj, kuradon
rapidigante, eliras el tendoj por helpi Askanon.
Haltas anaroj minace. Ne estas batalo kampara,
kiu nur uzas pezegajn bastonojn kaj stangojn malmolajn;
525estas armiloj hakiloj duoblaj: kaj tre malproksime
staras nigreta rikolto de glavoj frapitaj de suno:
brilas kupraĵoj kaj suben de nuboj resendas rebrilon.
Tiel do kiam unuaj blovetoj blankigas ondaron,
iom post iom ekŝvelas la maro, pi alten altigas
530ondojn, kai fine el profundegaĵoj ĝis nuboj aliras.
Antaŭ junula anaro marŝante kaj ilin ĉefante,
Almo, unua naskito de Tiro, de sago frapita,
falas: ĉar fero en gorĝon penetris, en vojon tra kiu
voĉo eliras; kaj vivon li verŝas kun multa sangfluo.
535Ĉirkaŭ li falas multego da viroj, maljuna Galezo,
kiu sin interproponis por paco, plej justa el ĉiuj
homoj, plej riĉa el anoj kamparaj de lando Aŭzona;
ĉar kvin brutaroj da ŝafoj kaj tiom da bovoj en staloj
estis garditaj, kaj per cent plugiloj li plugis bienon.
540Kaj dum en kampoj batalo fariĝas kun Marso egala,
pri plenumita promeso diino kontenta, - ĉar sangan
ŝi mem komencis militon, unuajn igante mortigojn, -
landon forlasas Hesperan: tra ventoj fluginte ĉielaj,
malhumilino venkinta fiere aliras Junonon:
545«Por vi, batalo kruela mortigan ekigis militon.
Diru nun ili: “Nin kisu, ni ligon kontraktu amikan”,
kiam sur virojn Trojanajn Aŭzonan mi sangon disverŝis.
Eĉ pli ankoraŭ mi faros, se tion plenumi vi volas:
mi al milito limurbojn instigos per falsaj sciigoj,
550kaj de freneza deziro al Marso mi korojn bruligos.
Helpoj de ĉie alvenos: armilojn mi semos tra kampoj».
Tamen Junono: «Sufiĉe da agoj teruraj kuj falsaj.
Staras nun kaŭzoj militaj: armeoj komencis batalon:
sango unua sorbigis armilojn okaze trovitajn.
555Tiajn edziĝon kuj ceremonion nun festu do kune
filo famega de bela Venuso kaj reĝo Latino.