Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/207

kontraŭbatalis, piedo tuŝanta piedon, vir’ viron.
Dume, en parto alia, en kiu torento alportis
ŝtonojn rulantajn kaj arbojn falintajn el bordoj, Arkidoj,
ne kutimante batali piede, hontinde forkuris.
365Ilin devigis naturo de loko forlasi ĉevalojn.
Kiam ekvidis Palaso ke ilin forpelis Latinoj,
ilin por rekuraĝigi, riproĉojn kaj preĝojn li uzas,
sola rimedo uzebla en tiuj malĝojaj okazoj:
«Kien vi kuras, kunuloj? Per vi, kaj per viaj heroaj
370aĵoj, per nomo de ĉefo Evandro, per liaj triumfoj,
kaj per espero fariĝi simila al patro famega,
vi al piedoj ne fidu: per fero, tra viroj, jen estas
vojo falĉota, kaj kien plej densaj nin premas armiloj.
Tien vin vokas fiera patrujo kaj ĉefo Palaso,
375ne nin minacas diaĵoj; sed nur mortemuloj batalas
virojn mortemajn, per manoj kaj koroj similaj al niaj.
Jam nin haltigas la maro per vasta barilo de ondoj;
tero nin mankas: ĉu maron ni trafos, ĉu Trojan tendaron?».
Tiel li diras, kaj tra malamikoj rapidas densegaj.
380Kontruŭstarantan, puŝitan de sorto maljusta, unue
Lagon li frapas: dum tiu ĉi ŝtonon tiregis pezegan,
sago ĵetita lin boras en mezon de dorso, en lokon
kie la spino disiĝas el ripoj: li, sin klinetante,
penis el ostoj tiregi sagegon; sed Hisbo rapidas,
385lin esperante suprizi, kolera pri morto kruela
de samlandano: sed, antaŭ ol Hisbo sukcesos, Palaso
lin preteriras, kaj glavon trapuŝas tra pulmo kolera
poste Stenelon li frapas, de Taso antikva de Reto,
kaj Ankemolon: li duonpatrinan krimigis kuŝejon.
390Same vi falis, en kampoj Rutulaj, Larido kaj Timbro,
vi dunaskitoj de Daŭko, kaj tiel similaj, ke ne vin
malsimiligis gepatroj, - tialo de dolĉaj eraroj. -
Malsimilecon kruelan nun inter vi metis Palaso,
dum Evandrida ferglavo de Timbro ektranĉas la kapon,
395dume la mano Larida, tranĉita el brako, serĉadas
mastron, kaj fingroj mortantaj moviĝas por premi armilon.
Tamen Arkidojn, - ĉar ilin flamigis paroloj kaj agoj
gloraj de ĉefo, - ĉagreno kaj honto instigas kaj armas.