Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/210

475poste li glavon lumantan el ingo rapide eltiras.
Sago fluganta aliras al supro de ŝildo kovranta
ŝultrojn, kuradon daŭrigas tra rando borita de l’ ilo,
kaj nur tuŝetas haltante la korpon de Turno grandega.
Turno longtempe balancas kverksagon armitan de fero
480akra, kaj kontraŭ Palason ĝin forte ĵetegas, dirante:
«Vidu ĉu mia sagego ne estas la pli penetranta».
Tiel li diras: kaj pinto traboras, per frapo vibranta,
mezon de ŝildo, kaj, malgraŭ tavoloj el fero kaj kupro,
malgratŭ felaĵoj bovviraj kovrantaj supraĵon de ŝildo,
485masojn kirasajn kaj bruston fortikan penetras profunde.
Vane li penas el vundo varmetan tiregi sagegon,
sango kaj vivo samtempe eliras per sama vojiro.
Tiam li falas sur vundon: kaj sur li sonoras armiloj,
dum malamikan li teron mordetas per buŝo sangplena.
490Antaŭ li Turno starante ekkrias:
«Miajn parolojn, Arkidoj, memoru reporti al via
reĝo Evandro: meritis li tiel revidi Palason.
Tombajn honorojn kaj de enterigo konsolon al li mi
lasos bonvole: sed kare li pagas gastigon Enean».
495Tiel li diras: sur korpon metante maldekstran piedon,
pezan kaj riĉan pendilon de glavo li kaptas rapide.
Krimon artisto desegnis: dum unu nur nokto edziĝa,
kvindek junuloj buĉitaj, kaj plenaj je sango kuŝejoj.
Klono la filo Eŭrita ĝin ĉizis interne de oro.
500Turno armilon ekkaptas kaj ĝojas pri tiu akiro.
Homa animo ne konas Fatalon kaj sorton estontan,
mezan mezuron forgesas; kaj ĝin pereigas sukcesoj.
Venos momento en kiu li kare deziros aĉeti
vivon Palasan, en kiu li tiun akiron kaj tagon
505kore malamos. Kun multaj ĝemadoj kaj larmoj, kunuloj
korpon de brava Palaso forportas, sur ŝildo kuŝantan.
Kiam lin patro revidos, ve! kia doloro, sed gloro!
Sama mateno vin sendis militen kaj vivon ektranĉis:
sed vi almenaŭ Rutulojn vi lasas amase buĉitajn.
510Sed, pli fidinda ol Famo, kurjero avertas Eneon:
«Stato farigis tre grava; Trojanojn minacas danĝeroj
grandaj: ĉar ili forkuras, tuj ili bezonas helpadon».