Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/212

Nimfo Driopo lin naskis de Faŭno la arbardiaĵo:
li fanfarone heroon esperis haltigi. Per sago
forte ĵetita, li kune kun ŝildo najlegas kirason:
kapon de viro, vanege preĝanta, kaj diri volanta
555multojn, li tranĉas; kaj, trunkon varmetan ĵetinte sur teron,
tiujn parolojn malamajn el koro kolera eligas:
«Ho timindulo, ĉi tie kuŝadu: amanta patrino
teren ne metos vin, kaj vin ne portos en patran tombejon.
Birdoj rabemaj vin manĝos: aŭ eble en profundegaĵo
560ondoj vin skuos, kaj sangon de vundoj suĉados fiŝaro».
Poste Anteon kaj Lukon, en vico unua starantajn,
li persekutas, kaj Numon kuraĝan kaj blondan Kamerton,
filon de ĉefo grandkora Volscenso, plej bienriĉulon
de Aŭzonujo: silentan li urbon regadis Amiklan.
565Kiel Egeo, laŭ Famo, cent brakojn, cent manojn agitis,
fajron el kvindek buŝegoj kaj tiom da brustoj vomadis,
kiam li, kontraŭ Jupitro tondranta igonte batalon,
tiom da ŝildoj bruege svingadis kaj tiom da glavoj;
tiel Eneo tra tuta kamparo kolere rapidas,
570kiam de sango sorbiĝis la glavo. Nun antaŭ venantajn
brustojn de kvar ĉarĉevaloj Nifeaj tuj li sin direktas,
sed, ekvidinte koleran vizaĝon kaj kuron frenezan
de atakanto, tuj ili timegas, rapide reiras,
posten forkuras, kaj, ĉefon ĵetinte, aliras al bordo.
575Tamen Lukago kaj frato Ligero veturas sur ĉaro,
kiun fortiras du blankaj ĉevaloj: dum frato ĉevalojn
fulme direktas, seningan ferglavon agitas Lukago.
Tian fervoron batalan ne povis toleri Eneo:
Kontraŭstarante, li ilin minacas per granda sagego.
580Al li Ligero:
«Nek Diomedajn ĉevalojn, nek ĉaron Aĥilan vi vidas,
nek militkampon Frigujan: ĉi tie samtempe militon
eble kaj vivon vi finos». Paroloj Ligeraj aeren
kaj malproksimen flugadas: pro ĉiu respondo, heroo
585Troja, sagegon preninte, ĝin al malamiko ekĵetas.
Dum sin klininte antaŭen, Lukago, per vipo ĉevalojn
penas instigi, kaj dum li piedon maldekstran autaŭen
metas, por sin al batalo prepari, de ŝildo brilanta