Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/214

aŭ ĝin alien direkti, vi vanan nutradas esperon».
Tiam Junono ploranta: «Se vivon de Turno, ve! kiun
vi malfacile per buŝo promesas, tutkore vi donus!
630Sed ne: lin morto kruela senkulpan atendas, se timoj
estas ne vanaj: mi volus ke falsaj teruroj min trompu!
Kial, ĉar tion vi povas, vi do ne dolĉigas dekretojn?» .
Kiam ŝi tiel parolis, el alta ĉielo Junono
malsupreniris, pelinte ventegon, flugante tra nubo;
635kaj ŝi tendaron ektrafis Laŭrentan kaj aron Ilian.
Tiam diino vaporan kaj vanan fabrikas fantomon,
- stranga miraklo! - kaj donas al Ombro vizaĝon Enean,
poste ĝin armas per sagoj Dardanaj; ŝi ŝildon imitas
kaj haregfaskon de frunto, al ĝi senideajn parolojn
640donas, nur voĉajn sonadojn, kaj fine marŝadon de viro.
Tiel, laŭ kredo, flugetas fantomoj de homoj malvivaj;
tiel, en dormo, de sentoj trompitaj sin ludas sonĝaro.
Tiam ĉe fronto armea saltetas fiere figuro
falsa: ĝi Turnon senlace atakas per sagoj kaj voĉo.
645Turno ĝin sekvas, kaj de malproksime vibrantan sed vanan
ĵetas sagegon: fantomo forkuras kaj dorson prezentas.
Turno nun kredas ke vere Eneo forlasas batalon,
kaj li, de malhumileco ebria, insultas vanombron:
«Kien vi kuras, Eneo? Ne certan forlasu edziĝon.
650Mi al vi donos tuj tiun ĉi teron serĉitan tra ondoj».
Tiel kriante, li sekvas ŝajnaĵon, svingante brilantan
glavon, kaj ne rimarkante ke ĝojon forportas venteto.
Staris okaze ĉi tie velŝipo; sur alta ŝtonego
ligis ĝin ĉenoj, kaj pretaj troviĝis ŝtuparoj kaj pontoj.
655Sur ĝi veturis el bordoj Klusiaj la reĝ’ Osinio.
Tien figuro tremanta de falsa Eneo forkuras,
kavon malluman celante: sed Turno fervore ĝin sekvas,
super bariloj saltegas, kaj altan ektrafas ferdekon.
Ŝipon apenaŭ li tuŝis, idino Saturna ligilon
660tranĉas; kaj ŝipon elfluo rapide tra ondoj forportas.
Tiam fantomo malpeza ne serĉas plu ian kaŝejon;
sed ĝi, flugante ĉielen, al nuboj sin miksas nigretaj.
Dum, forestanton tra sanga batalo serĉante, Eneo
korpojn mizerajn de multaj soldatoj sendadas al morto,