de samtempula Pariso: samnokte de edzo Amiko
naskis Teano lin, kiam, kredante ke torĉon ŝi naskas,
705naskis Parison filino de Ciso: sed urbon patrujan
kuŝas Pariso, dum fremdan Laŭrenton okupas Mimaso.
Kiel do apro, pelita el montoj per mordo de hundoj,
kiun dum jaroj multegaj protektis Vesulo pinhava,
kiun longtempe marĉejoj Laŭrentaj en kanaj arbaroj
710nutris, tuj kiam per retoj mortigaj ĝi estas kaptita,
tuje ĝi haltas, starigas haregojn kaj blekas kolere:
ĝin ekataki kaj kontraŭbatali neniu kuraĝas;
de malproksime nur sagoj kaj krioj ĝin premas ĉasistaj;
besto sentima sin turnas al ĉiuj kaj ĉiujn batalas,
715dentojn grincante, kaj sagojn el dorso freneze skuante;
tiel Mezenco. Lin kvankam atakas tre justa malamo;
tamen pro timo neniu kuraĝas lin vundi per glavo;
sed malproksime per sagoj kaj krioj lin ili lacigas.
Venis Akrono el limoj antikvaj de urbo Korita,
720viro Grekuja; li lasis edziĝon ne tute finitan.
Vidas Mezenco ke li en armeon semadis konfuzon,
veston purpuran, edzinan donacon, portante kaj faskon.
Kiam leono ĉasanta profundan trairas arbaron,
- ĉar ĝin instigis malsato, - okaze se ĝi forkurantan
725vidas kaprinon aŭ cervon je kornoj altkreskaj, buŝegon
ĝoje ĝi grandan malfermas, starigas haregojn, sur beston
saltas rapide, al ventro sin ligas, dum sango nigrega
buŝon ruĝigas avidan:
tiel Mezenco kuraĝa tra densaj saltegas armitoj.
730Falas Akrono la malfeliĉulo: kalkane li teron
batas mortanta, kaj sagon ruĝigas en vundo rompitan.
Dume forkuris Orodo: kaj lin ne bonvolis Mezenco
frapi per sago, facile ĵetita en dorson kurantan;
sed li lin antaŭeniras, antaŭe atakas, kaj vire
735viron batalas: ne venkas insido sed forto armila.
Tiam, metinte piedon kaj lancon sur korpon kuŝantan:
«Kuŝas Orodo, de ĉefoj militaj ĵus la plej timinda».
Venkon aplaŭdas kunuloj, kaj ĝojan ekkantas Peanon.
Tamen mortanto: «Ha! kiu ajn estas vi, ne min insultu;
740ĉar vi de venko ne ĝojos tre longe: vin samaj Fataloj
Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/216
Ĉi tiu paĝo ne estas provlegita