Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/226

165niajn gastame premitajn: ve! al maljuneco kredeble
estis devita ĉi tiu nunaĵo. Sed - ĉar antaŭtempa
filon minacis mortigo - mi ĝojas; ĉar milojn da Volskoj
buĉis Palaso; kaj li al Trojanoj malfermis Latujon.
Sed aliparte, Palaso, pli inde mi glori ne povus
170vian memoron ol pia Eneo, ol ĉefoj Frigujaj,
ol altranguloj Tirenaj kaj tuta armeo Etruska.
Ili trofeojn alportas de ĉefoj de vi mem buĉitaj.
Same vi estus nur trunko grandega, armile vestita,
se egaligus batalon forteco kaj aĝo egalaj,
175Turno. Sed kial, Trojanoj, vin el batalado detenas
malfeliĉulo? Do iru, kaj diri memoru al reĝo:
nur malamindan mi vivon daŭrigas post morto de filo,
ĉar al vi tute mi fidas: vi ŝuldas al filo, al patro,
vivon de Turno: pri Liu nur punkto, Fatalo kaj vi min
180povos ĝojigi: ve! vivfeliĉaĵojn mi ne plu deziras
rajte; sed tion al filo mi volus reporti ĉe Manojn».
Dume Aŭroro sur homojn mizere mortemajn vivigan
lumon reverŝis; kaj ili denove refaris laboron.
Kaj jam Eneo la patro, jam Tarko, sur kurba marbordo,
185pie starigis ŝtiparojn: kaj ambaŭ, laŭ modo de patroj,
korpojn de siaj samanoj alportis; dum ekbruligitaj
fajroj ĉielon nigrigis altegan per fumo malluma.
Viroj, vestitaj per brilaj armiloj, trifoje rondiras
ĉirkaŭ ŝtiparoj; trifoje rajdistoj malĝoje galopas
190ĉirkaŭ funebraj tombfajroj, el buŝo puŝante ĝemadojn,
malsekigante armilojn kaj teron per larmoj sennombraj;
dum supreniras sonoroj trumpetaj kaj viraj kriegoj.
Unuj akiron, kaptitan sur viroj Latinaj buĉitaj,
ĵetas en fajron, kirasojn kaj glavojn artiste ĉizitajn,
195kaj enbuŝaĵojn, kaj rodojn varmegajn; aliaj konitajn
donojn alportas, kaj ŝildojn, kaj sagojn neŝance uzitajn.
Estas ĉirkaŭe buĉitaj al Morto multegaj bovviroj:
porkoj longharaj, brutaro kaptita tra tuta kamparo,
estas ĵetitaj en flamojn. Sur bordo, kunulojn brulantajn
200ĉiu rigardas fervore, kaj zorge ŝtiparojn aranĝas
duonbrulitajn: kaj ili eliri ne povas, ĝis kiam
Nokto malseka ĉielon turnigis kaj brilan astraron.