Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/233

gloro, por sekvi plej bonajn Latinojn kaj anojn Laŭrentajn.
Estas ankoraŭ Kamilo, de Volska nacio glorega;
ŝi rajdantinan korpuson direktas per kupro brilantan.
Sed se min solan Trojanoj batale invitas; se al vi
435plaĉas propono; se bonon komunan mi sola malhelpas;
venko ne tiel malame forkuris el manoj de Turno,
ke li rifuzus ajn kion ekprovi pro tia espero.
Mi lin kuraĝe batalos, eĉ kiam li estus Aĥilo
mem, kaj eĉ kiam li vestus armilojn, de mano Vulkana
440same faritajn. Al vi, al bopatro Latino, mi, Turno,
vivon promesas, ne malpli supera kuraeĝe ol miaj
avoj. Min solan Eneo deziras? Li venu; mi petas
por ke, se dioj koleris, Dranceso ne pro mi pereu;
por ke je tia honoro kaj gloro li ne min senigu!».
445Dume dum inter si ili disputis pro ŝanceliĝantaj
regnaj aferoj, Eneo armeon kondukis el tendoj.
Tiam kurjero, en reĝan palacon, tra granda tumulto,
tuje rapidas, kaj urbon plenigas je forta teruro.
Pretaj por tuja batalo, Trojanoj kaj anoj Tirenaj
450malsupreniras el Tibra rivero, tra tuta kamparo.
Koroj subite ekbatas; spiregas de aro tremanta
brustoj; kaj ĝian koleron incitas potencaj pikiloj.
Ĉiuj ekprenas armilojn; kaj ardas junuloj kuraĝaj;
patroj murmuras kaj ploras, malgajaj; kaj granda kriego,
455inter diversaj disputoj, trairas tra blovoj eteraj.
Tiel bruegas, en alta arbaro, anaro da birdoj,
kiuj ĉi tien kunvenis; kaj tiel fiŝhavajn Padusajn
ondojn kaj marĉojn bruantajn plenigas cignaro.
«Nu! nun, urbanoj, alvoku do konsilantaron», ekkrias
460Turno, kaptante okazon, «kaj pacon laŭdadu, sidantaj:
regnon Trojanoj per glavo okupas». Li ne plu parolas,
sed tuj eliras rapide, kaj altan forlasas palacon.
«Kuru, Voluso; ordonu ke Volskoj ekprenu armilojn:
same konduku Rutulojn: Mesapo kaj frato Koraso
465ĉefu rajdantojn, kaj ilin vastigu tra tuta kamparo:
parto observos eniron de urbo kaj turojn okupos:
kien pli ili utilos mi ĉefos kaj sendos aliajn».
Ĉiuj subite el urbo cetera alkuras al muroj.