Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/238

Ili jam alproksimiĝis pordegojn: denove Latinoj
puŝas kriegojn, kaj kapojn deturnas de lertaj ĉevaloj.
Ree forkuras Trojanoj kaj bridojn ellasas sur kolojn.
Tiel la maro eterne aliras kaj vice eliras:
625jen ĝi rapidas al tero, kaj super ŝtonegoj sublevas
akvon ŝaŭmantan, dum bordo pleniĝas je kurbaj ondegoj;
kaj jen ĝi posten rapide reiras, reprenas ŝtonetojn,
kiujn ĝi iam alportis, forkuras kaj bordon forlasas.
Tuskoj dufoje venkitajn Rutulojn repuŝis al muroj;
630vice Etruskoj dufoje forkuras kun ŝildoj sur dorso.
Tamen tuj kiam por tria batalo kuniĝis armeoj,
ili sin miksas konfuze; kaj viro al viro rapidas.
Tiam nur mortaj aŭdiĝas ĝemadoj; en sango fluanta
banas armiloj kaj korpoj; kun estroj buĉitaj ruliĝas
635duonmortantaj ĉevaloj: batalo terura komencas.
Sed Orsiloko - ĉar li ne kuraĝas ataki Remulon -
celas ĉevalon; kaj apud orelon fiksiĝas la sago.
Besto saltegas sub frapo; ĉar vundo ĝin furiozigas,
tiam ĝi bruston prezentas kaj frapas aeron piede.
640Elseligita Remulo falegas. Katilo Jolanon
kaj Herminion, kuraĝe, armile koj korpe timindan,
teren renversas; sur kapo, sur ŝultroj sen vesto, li portis
blondan hararon; al batoj li tiom prezentis da lokoj,
ke lin ne vundoj timigis. Sagego tremante tra ŝultroj
645larĝaj penetras; kaj viron klinigas kruela doloro.
Ĉie fluadas sangfluoj; per glavo multigas mortigojn
la batalantoj, aŭ petas honoron de bela pereo.
Amazonino Kamilo, saltante tra sanga buĉado,
portas sagujon, kaj mamon malkovras por bone batali.
650Jen ŝi, per mano lertega, ĵetadas densege sagetojn;
jen ŝi, per brako senlaca, duoblan svingegas hakilon:
Ora pafarko kaj sagoj Dianaj resonas sur ŝultroj.
Kiam eĉ ŝi ekforkuras kaj dorson prezentas, rapide
ŝi sin deturnas, kaj sendas sageton al persekutantoj.
655Ĉirkaŭ ŝi, jen kunulinoj amataj, virgina Larino,
Tulo, kaj, kupran hakilon svingante, Tarpejo; tri estas
Italaninoj: kaj ilin elektis diina Kamilo,
por sin konsili en paco kaj helpi en sanga milito.