Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/241

735Ĉu senutilaj en manoj fariĝis sagegoj kaj glavoj?
Pli kuraĝemaj vi estas por noktaj bataloj Venusaj,
kiam la fluto kurbeta de Bako anoncas ke tabloj
estas kovritaj de bonaj manĝaĵoj kaj plenaj pokaloj.
Tion nur kore vi ŝatas, dum pastro konigas favorajn
740signojn, dum grasa ofero vin vokas al sanktaj arbaroj».
Tuj li, dirinte, ĉevalon en mezon kondukas, mortonta.
Kontraŭstarantan Venulon li tiam aliras kolere,
forte tiregas el selo ĉevala, lin premas en brakoj,
kaj lin, sur brusto premitan, per stranga forteco forportas.
745Tuj al ĉielo aliras kriadoj; kaj ĉiuj Latinoj
al li direktas okulojn, dum fulme tra kampo traflugas
Tarko, armilon kaj viron portante: de lanco Venula
pinton li rompas, kaj malprotektitan li lokon ekserĉas,
por lin mortige vundegi: sed kontraŭbatalas Venulo,
750forte penante por manon de Tarko repuŝi el gorĝo.
Tiel, flugante en nuboj, serpenton forportas kaptitan
aglo brunruĝa, ĝin tenas perforte, ĝin ŝiras per ungoj:
ringojn samtempe malvolvas kaj volvas serpento vundita,
skvamojn starigas, kaj fine, siblante per buŝo kolera,
755kontraŭbatalas kuraĝe, sed vane: ĉar ĝin dispecigas
aglo per kurba bekego; dum batas flugiloj aeron.
Tiel forportas akiron kaptitan el vicoj Tiburaj
Tarko fiera. Ekzemplon de ĉefo imitas Etruskoj,
ĝojaj pro tiu sukceso. Arunso, signita per morto,
760ĉirkaŭ rapida Kamilo flugetas: armita de sago,
multe pli ruza, favoran por frapi li serĉas momenton.
Ĉu virgulino en mezan batalon sin ĵetas freneze,
tuj ŝin postiras Arunso, kaj sekvas silente kuradon:
ĉu ŝi venkinte revenas kaj sangan forlasas militon,
765bridon de lerta ĉevalo subite junulo deturnas.
Alproksimiĝi li penas ĉu tien, ĉu tien; kaj post ŝi
li ĉiuflanke vagadas, kaj pretan mantenas sagegon.
Dume Kloreo, adepto kaj iam ĉefpastro Cibela,
en malproksimo brilegis per belaj armiloj Frigujaj.
770Li direktadis ŝaŭmantan ĉevalon kovritan de felo,
kie plataĵoj el oro kaj kupro desegnis plumfaskon.
Sin ornaminte per vesto pentrita de fremda purpuro,