Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/29

kontraŭ flankegon kaj ventron de monstro rondforme faritan,
forte li ĵetas : tremanta ĝi staris, uteron puŝanta;
resonadis kavaĵoj, kaj brue profundo ĝemadis.
Tiam se dia fatalo, se blinda ne estis animo,
55li nin admonis per fero Argolan disrompi nestegon.
Kaj nun vi starus, Trojurbo; Priama altaĵo vivadus!
Tamen jen estas junulo, kun manoj ligitaj al dorso;
kiun paŝtistoj Dardanaj al reĝo, kuu granda kriego,
forte altrenas: ĉi tiu fremdulo al viroj venantaj,
60por perfidaĵon plenumi kaj Trojon al Grekoj malfermi,
sin mem proponis, memfida kuraĝe, je ĉio kapabla,
aŭ insidaĵon trouzi, aŭ morti je certa pereo.
Tiam el ĉie, scivolaj por vidi, junuloj Trojanaj
ĉirkaŭirantaj rapidas, kaj penas insulti kaptiton.
65Nun do Danaajn sciigu insidojn, per krimo de unu
ĉiujn ekkonu ceterajn.
Ĉar, intermeze de ni, li, estante konfuza, senarma,
staris, kaj liaj okuloj Frigujan rigardis anaron:
«Kiu nun lando, ekdiris li, kiu nun maro min povas
70ĉe si akcepti; kaj kio nun restas al mi mizerulo?
Ĉar ĉe Danaoj neniun mi havas rifuĝon, kaj plie
mian Dardanoj venĝemaj punegon kaj sangon postulas!».
Tiu ĝemado frontŝanĝas animojn kaj ĉiun haltigas
movon: lin ĉiu demandas: «Vin kiu do naskis nacio?
75Kion vi faras? Respondu; ni kredos vin kvankam kaptiton».
Fine, lasinte timegon, li tiel perfide parolas:
«Certe mi tutan verecon konfesi deziras, ho reĝo,
kio ajn estas; kaj mian nacion ne neos Argujan.
Tio unue: sed se malfeliĉo kruele Sinonon
80frapis, neniam mensoga kaj vanta li pro ĝi fariĝos.
Eble, per ia okazo, alvenis al viaj oreloj
de Palamedo Belido kaj nomo kaj famo glorega,
kiun, per falsa denunco kaj multe malglora kulpigo,
ĉiuj Pelasgoj, senkulpan, - ĉar li malpermesis militon,-
85sendis al morto: nun ili heroon ploradas malvivan.
Al li, parence ligita, alsendis min, kiel kunulo,
patro malriĉa, dum jaroj unuaj, por ke mi batalu.