Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/38

kaskon haraĵan kaj ŝildon brilantan, artege faritan,
kaptas, kaj glavon Argujan al flanko rapide alligas.
Ripo kaj Dimo kaj ĉiuj kuraĝaj junuloj simile
395agas ĝojantaj, kaj novan akiron samtempe surmetas.
Ni, kun Danaoj miksataj aliras, sen niaj diaĵoj,
kaj, kuniĝintaj, en nokto malluma, sennombrajn batalojn
faras, per kiuj ni multajn al Orko dissendas Danaojn.
Unuj kuradas al ŝipoj rapide kaj bordon senriskan
400trafas; aliaj, hontinde tremantaj, denove ĉevalon
grandan alrampas kaj en la konatan sin kaŝas kavaĵon.
Sed, ve! al dioj kontraŭaj neniel ni devas konfidi!
Per malligita hararo, Kasandro, Priama filino,
ekster sanktega preĝejo Minerva ĵus estis trenata,
405ŝiajn okulojn kolerajn ĉielen vanege levante,
sed nur okulojn; ĉar manojn malfortajn detenis ligiloj.
Tiun vidaĵon ne povis suferi Korebo. Sin ĵetas
li furioze en mezan amason por tie perei.
Ĉiuj lin sekvas kaj kuras antaŭen kun densaj armiloj;
410kiam subite, el alta tegmento domega, amikaj
sagoj sur nin elfalegas, teruran kaŭzante buĉadon,
pro la vidaĵo trompanta de kaskoj kaj Grekaj armiloj.
Tiam Danaoj ĝemantaj, kolere knabinon savitan
ankaŭ vidantaj, el ĉie alkuras kolekte, Ajakso
415forta, kaj ambaŭ Atridoj kaj ĉiu popolo Dolopa.
Tiel kontraŭaj ventegoj samtempe turniĝojn blovantajn
puŝas, Zefiro kaj Noto kaj la orienta rajdanta
Eŭro: muĝadas arbaroj; per sia tridento, ŝaŭmanta
frapas Nereo, kaj ondojn fortege renversas profundajn.
420Tiuj eĉ, kiujn, per nokto malluma, ni pelis tra ombro,
dank’ al insido, kaj ni persekutis en tutan Trojurbon,
ĉiuj revenas: unuaj armilojn kaj ŝildojn mensogajn
ili rekonas, kaj fremdan de lingvo signalas resonon.
Tuje de multo ni estas premataj: unua Korebo,
425apud altaro de armopotenca diino pereas,
de Peneleo frapita; kaj Ripo, plej justa ol ĉiuj
viroj, fidela gardanto de ĵuroj, simile mortiĝas:
dioj alie decidis! Pereas Ipano kaj Dimo,
de samlandanoj boritaj: kaj, Panto nek via pieco