Paĝo:Virgilio - Eneido, 1906, Vallienne.pdf/73

laŭ la rakonto, al Ceo haj al Encelado fratinon
180lastan postnaskis, piede rapidan kaj fluge senlacan.
Monstro terura kaj granda, sur korpo, sub ĉiu el plumoj,
viglan ĝi kaŝas okulon aŭ langon; - rakonto mirinda! –
buŝoj sennombraj parolas, kaj multaj aŭskultas oreloj.
Nokte, ĝi, inter ĉielo kaj tero, en ombro, kriante
185flugas; kaj dolĉa dormado neniam mallevas palpebrojn.
Tage, ĝi sidas atenta sur supra tegmento de domoj,
ofte sur turaj altaĵoj, kaj, terurigante grandurbojn,
veron konigas, dum, sama en tempo, ĝi sendas mensogon.
Ĝi, per paroloj sennombraj, popolojn informi penadis
190gaje, kaj, verajn agadojn miksante kun agoj malveraj,
diris: «Alvenis Eneo, naskita de sango Trojana:
Dido belega kun tiu ĉi viro kuniĝi bonvolas:
vintron dum ili pasigas en lukso kaj mallaboremo,
ambaŭ forgesas regadon, de amo hontinda kaptitaj».
195Tion per buŝoj de homoj disverŝas mortiga diino
ĉien. Ŝi poste al regno Iarba direktas kuradon,
koron per diroj flamigas, kaj lian grandigas koleron.
Tiu Amona naskito, de Nimfo kaptita en lando
Garamantida, cent templojn Jupitrajn, en regnoj vastegaj,
200kun cent altaroj starigis, kaj fajron bruligis eternan,
kiun senĉese observis gardistoj: de sango brutara
tero grasiĝis; kaj pordojn ornamis girlandoj el floroj.
Tiam, fundkore freneza, kolera pro grava ofendo,
oni rakontas ke antaŭ altaroj kaj diaj figuroj,
205multe Jupitron li preĝis, starante kun manoj plektitaj:
«Ĉiopotenca Jupitro, al kiu Maŭrusa popolo
verŝas Lenean likvoron, sur litoj kuŝante pentritaj,
tion akceptu. Ĉu kiam, ho Patro, vi fulmon ekĵetas,
vane ni tremas? Ĉu estas, senfortaj fajreroj en nuboj,
210kiuj animojn tremigas? Ĉu vanan ni aŭdas bruegon?
Niaj en landoj vagante, virino konstruis per mono
urbon malgrandan; kaj mi, al ŝi bordon vendinte senfruktan,
faris pri loko kontrakton. Nun tiu virino edziĝon
mian rifuzas, kaj estron en regno akceptas Eneon.
215 Tiu Pariso, kaj liaj kunuloj kastritaj, nun ĝuas
ŝtelon, dum ĉirkaŭ mentono kaj haroj malsekaj li ligas