Estis al mi tre agrable, Sinjoro Ministro, vidi tiun aferon tiel bone akceptita en lando, kiu ĉiam ludis la plej gravan rolon en la homaraj progresoj.
Mi estis ankaŭ tre flatita de la favora akcepto, kiun vi faris al mi, tuj post mia alveno en Parizo.
Post la granda sukceso de la internacia kongreso esperantista en Boulogne-sur-Mer, mi permesas al mi esperi, ke Francujo estos la unua, kiu enkondukos en la publikajn lernejojn la instruadon de la lingvo, kiu faciligos kaj disvolvos senlime la rilatojn inter ĉiuj popoloj kaj, sekve, certigos la propagandon de la liberalaj ideoj, kun kiuj la nomo de Francujo estas nedisigeble ligita.
Volu akcepti, Sinjoro Ministro, la esprimon de mia dankemeco kaj de mia alta estimo.
Al la Roma Societo Esperantista „Imperiosa Civitas“
„L’ Esperanto“ (Itala Esperanta Revuo) XV. 1928, n-ro 12, paĝ. 150.
Al la Roma Societo Esperantista „Imperiosa Civitas“ mi sendas plej koran dankon por ĝia amika letero de 19/XII kaj mi deziras al la laboroj de la Grupo la plej bonajn sukcesojn. Mi estas konvinkita, ke per energia kaj fruktoporta laborado la Roma Grupo baldaŭ okupos unu el la plej honoraj lokoj inter ĉiuj Grupoj Esperantistaj de la mondo.
Al la redaktoro de „Esperantisten“ (P. Ahlberg, Stockholm)
„Esperantisten“, I. Jarkolekto. 1906, n-ro 2, paĝ. 9.
Kara sinjoro! — Kun vera plezuro mi ricevis la unuan numeron de „Esperantisten“, al kiu mi deziras plej bonan kaj konstante pligrandiĝantan sukceson. Mi ĉiam rememoras la tempon, kiam Svedujo estis la centro de nia afero kaj mi estas konvinkita, ke dank’ al la nova gazeto via lando baldaŭ denove fariĝos unu el la plej gravaj fokusoj de la esperantismo kaj la distritaj sed ne malaperintaj esperantistoj en via lando post la unuiĝo fariĝos baldaŭ potenca anaro.
Al Leŭtenanto Bayol, Saint-Cyr
„Lingvo Internacia“ XI. 1906, paĝ. 396—397.
Kara sinjoro! — Vian laboradon por la akcepto de Esperanto ĉe la Ruĝa Kruco mi trovas tre grava kaj mi deziras al vi la plej bonan sukceson.
- ↑ La enhavo montras, ke la letero estas skribita en Januaro 1906.
