Publika letero
(„Danko“ okaze de la kvindeka datreveno de naskiĝo)
Wüster: Nask
„Lingvo Internacia“ XV. 1910, paĝ. 29.
„La Revuo“ IV. 1909/10, paĝ. 205.
„Belga Esperantisto“ II. 1909/10, paĝ. 95.
„Oficiala Gazeto“ II. 1909/10, paĝ. 179.
Cetere tre ofte, ankaŭ en malgrandaj gazetoj.
Okaze de la kvindeka datreveno de mia naskiĝo mi ricevis grandegan multon da bondeziroj en plej diversa formo: telegramojn, leterojn, poŝtajn kartojn, gazetajn artikolojn, librojn, manuskriptojn, fotografaĵojn k.t.p. Ĉio ĉi tio profunde min kortuŝis, kaj mi tre dezirus esprimi al ĉiu gratulinto aparte mian plej koran dankon; sed bedaŭrinde tio estas por mi fizike neplenumebla. Tial oni volu pardoni min, ke, anstataŭ respondi aparte al ĉiu persono, aŭ almenaŭ al ĉiu gazeto, societo aŭ grupo, mi esprimas mian plej profundan dankon al ĉiuj kune, per ĉi tiu publika letero. La gazetoj esperantistaj faros al mi grandan komplezon, se ili publikigos mian dankon.
(Lasta saluto al Barcelono[1])
Faksimilita en „Tutmonda Espero“ (Kataluna Esperantisto) 11. 1909, n-ro 22, paĝ. 156.
Antaŭ ol ni, esperantistoj-kongresanoj, forlasas la belan kongresan urbon, mi esprimas — ankoraŭ unu fojon en la nomo de la kongresanoj nian plej profundan koran dankon al la gastama kaj simpatia urbo por la tre amika kaj frata akcepto, kiun ĝi faris al la gastoj venintaj el ĉiuj partoj de la mondo kaj por la granda kaj sincere kora simpatio, kiun la reprezentantoj de la urbo esprimis rilate la ideon, por kiu ni laboras. Barcelono vivu, kresku kaj floru!
Samtempe mi permesas al mi, esprimi apartan dankon de mia edzino kaj de mi por la speciala afableco, kiun la deputitaro de Barcelono montris al ni per sia por ni tre kara memoraĵa donaco.
Al la Ligo de Germanlingvaj Aŭstriaj Grupoj Esperantistaj
„Informaj Raportoj“ IV. 1910 (Febr.), n-ro. 2.
Karaj sinjoroj! — Kun granda plezuro mi ricevis vian belegan albumon kun la folioj ilustritaj kaj subskribitaj de la membroj de ĉiuj
- ↑ 1909, ĉar skribita post la 5-a kongreso.
