tia estas via valoro.
Kia ago, tia pago.
Kia la semo, tia la rikolto.
Laŭ la agoj de l' homo estas lia nomo.
927. — Vivis puninde, mortis ridinde.
928. — Restis nenio absolute, nek por mordi, nek por gluti.
929. — Kiu vivos, tiu vidos.
La tempo venos, ni ĉion komprenos.
La parto plej vasta venos la lasta.
930. — Kiun favoras la sorto, por liu eĉ koko eslas ovoporta.
Kiun feliĉo subtenas, al tiu mem ĉio venas.
931. — Kiel akirite, tiel perdite.
932. — Pli facile estas multon elspezi, ol malmulton enspezi.
933. — Li vivas en ĝuo kaj bruo.
Vivi inter forno hejlita kaj tablo kovrita.
934. — Li vivas sur la tero kiel en infero.
Hunda vivo.
935. — La loto estas tirita.
La ĵelo estas farita.
936. — La «por» kaj la «kontraŭ».
937. — Pli bone estas reiri, ol perdi la vojon.
Ne hontu penti pri faro, hontu persisti en eraro.
938. — Feliĉo kaj riĉo envion elvokas.
939. — Pli bone estas enviigi, ol kompatigi.
Pli bone estas ŝviti, ol tremi.
Tro da enspezo ne eslas tro da pezo.
De pli da suko ne malboniĝas la kuko.
940. — Envia moko sukceson de detruas.
941. — Morgaŭ estas la amata tago de mallaboruloj.
942. — Ne prokrastu ĝis morgaŭ, kion vi povas fari hodiaŭ.
Faru hodiaŭ, kion vi povas, — morgaŭ vi eble okazon ne trovos.
Ju pli frue, des pli certe, — ju pli volonte, des pli lerte.
Uzu tempon estantan, antaŭvidu estontan, memoru estintan.
943. — Hodiaŭ al mi, morgaŭ al vi.
944. — Se vulpo pentofaras, gardu la kokidojn.
945. — Eksplodis kiel pulvo.
Flamiĝema kiel ligno rezina.
946. — Fari al iu bonan lavon.
Ŝuti polvon en la okulojn.
Sapumi la okulojn.
