Spiro de printempo
SPIRO DE PRINTEMPO
Masao Niŝimura
En arbaro forlasita neĝo
ankaŭ en la valo dense plenas,
kun da verd’ peniko firmamente
malaperas griza nub’ lamente,
kaj tuj gvatas kvazaŭ ĝi divenas
la printempon de l’ benata preĝo.
Ne nur sola estas la naturo
atendema ankaŭ la homaro,
sub la premo de la peza tempo.
„Baldaŭ venos al vi la printempo,“
post la frosta nokto dolĉamara
diras eklumeto tra l’ nebulo.
Kaj hodiaŭ kia helkoloro
jam ho de ĉielo al ĉielo
fluas super neĝa la montaro!
Sur zefiro venas de l’ almaro
kiu iras tra la citadelo
kia milda dolĉa la odoro!