El Parnaso de Popoloj/Kial en horo soleca
Czemuż mnie w chwilach samotnych owych,
Gdy serce tęskni, gdy dusza wre —
Kial en horo soleca tia,
Kiam sopiris mi en montar',
Ekbrilis ĉarma vizaĝo via,
Ekbrilis blonda harligo via,
Buŝo korala, ridet' radia,
Pupiloj bluaj sub okulhar'?
Kial animo, kvazaŭ rivero
De l' vent', subite ekscitis sin? ...
Sur vin, orfino, sola sur tero,
Sur vin, orfino, falis mizero,
Eterne sekvas vin malespero,
Kaj via plendo doloras min!