MI SONĜVIDAĴON HAVIS…
Mi sonĝvidajon havis iam —
Mistera, stranga estis ĝi…
Kalejdoskopo multfigura
Ĝi foraperis antaŭ mi…
Jen vidis ni la homamason
Sur ia alta montospin’.
Grandegan ion konstruante
Ĉielaltigis ili ĝin…
Subite tiu mont’ eksplodis.
Kaj tuj disfalis ĉio for…
Vidaĵ’ unua malaperis —
La monto, homoj kaj labor’…
Fajfzumas kugloj; svingas glavo,
La morto dancas, ĝemo… kri’…
Batalsovaĝa sangorgio —
Vidaĵo dua — antaŭ mi…
Furie falĉas la mort-ilo,
Senlaca, ŝvitlaboras ĝi…
Kaj kreskas ĝojrikolto ĝia,
Pli alte ĉiam, ĉiam pli…
Sed jen teruron de l’ batalo
Traboras ia lumradio
Satiĝis drako sangavida,
Paciras ia procesio…
Standardo brilas kaj majestas
Sub harmonia himnokanto.
Koloro ĝia verda estas,
Kaj nomo ĝia — Esperamo…
La junan belan verdostelan
Bruventoj ĝin elpuŝi penas,
Sed fortaj manoj de l’ stelanoj
Standardon sian alte tenas…
Kaj iras mondon himnotonoj
Jen… super ventoj, super bru’…
Potence eĥas ĝiaj sonoj
Pli alte ĉiam, ĉiam plu…
Vidaĵo lasta malaperis…
Mistere tremas mia koro…
Ho, kiam, kiam venos tiu
La plej benita horo?…
»La Revuo« 1906.
