Atta Troll/VI
Tamen estos ne senfrukte
Por la homo, kiu estas
Best’ pli alta, ke li sciu,
Kion pensas malaltuloj.
Jes, malalte en malhelaj
Sferoj de la sociaĉo,
En malaltaj, bestaj rondoj,
Regas nur mizer’ kolera.
Kio laŭ naturscienco,
Same ankaŭ kutimrajte
Ĉiam estis de jarmiloj, —
Oni neas arogante.
La gepatroj inspiradas
Al la idoj la eraron,
Minacantan la kulturon
Kaj surteran humanecon.
„Idoj“ — Atta Troll murmuras,
Sin turnante tien, reen
Sur kuŝejo sentapiŝa —
„Nia estas l’ estonteco!
Se urs’ ĉiu, ĉiuj bestoj
Pensus same kiel mi,
Per komunaj fortoj certe
Ni ja venkus la tiranojn.
Ekrilatus porkoviro
Kun ĉeval’, la elefanto
Volvus frate sian rostron
Ĉirkaŭ kornon de virbovo;
Urs’ kaj lup’ ĉiukoloraj,
Ŝaf’, simio, eĉ leporo
Agus kune iomtempe,
Kaj la venko ne malestus.
Unuiĝo, unuiĝo
Estas urĝa la bezono!
Unuope ni sklaviĝas,
Kuniĝinte ni ekvenkos!
Unuiĝo, unuiĝo!
Falos la reĝim’ ĝisnuna
Monopola! Kaj ni fondos
Regnon de la tutbestaro.
Fundamento: Egaleco
De la tuta kreitaro,
Kaj rilate dogman kredon
Kaj la felon kaj odoron.
Nepra egalec’! Azeno
Ĉiu iĝu altrangulo,
Sed leono kun la sako
Trotu al la muelejo.
Pri la hundo, — nu, ĝi estas
Ja servema servutulo,
Ĉar la homo dum jarmiloj
Ĝin agumis kiel hundon; —
Sed en nia nova ŝtato
Ni al ĝi redonos ĝiajn
Rajtojn nepre pravigitajn,
Kaj ĝi baldaŭ plinobliĝos.
Eĉ la judoj nepre ĝuu
Plenan rajton de l’ burĝaro;
Ili estu egalrangaj
Al aliaj mamobestoj.
Nur dancadon foirejan
Al hebre’ mi malpermesos;
Pro la intereso arta
Vi komprenos la postulon.
Ĉar instinkto por la stilo,
Plastikeco de la movoj
Mankas ja al tiu gento, —
Arton ili kompromitus.“